مسیریابی یا Routing
یکی از پیچیده ترین عملکردهای شبکه، انجام فرآیند مسیریابی می باشد. این عمل در لایه سوم از مدل OSI یعنی شبکه یا Networkصورت می گیرد. مطالب زیادی در زمینه مسیریابی در کتب مختلف نوشته شده است ولی در این قسمت از دوره Networkبیشتر به بحث اولیه آن می پردازیم و مباحث پیشرفته و همچنین پیاده سازی این ساختار در دوره هایی مانند
CCNAو CCNP به طور کامل بررسی می گردد. عملیات Routing می تواند توسط یک دستگاه لایه سه مانند Router و یا یک سرور مایکروسافت که سرویس RAS و RRAS روی آن نصب شده باشد، در سطح شبکه صورت گیرد.
این دستگاه ها و عملیات مسیریابی زمانی در شبکه رخ می دهد که ناهمگونی در زیر شبکه و یا آدرس IP متفاوتی در شبکه بوجود آمده و بخواهیم بسته ای را از اصطلاحا Broadcast Domain خارج کنیم و به شبکه دیگری وارد نماییم.
این مورد را با یک مثال توضیح می دهم.
فرض کنید شما داخل منزل خودتان هستید. اگر بخواهید یکی از افراد خانه را صدا بزنید، او جواب شما را می دهد ونیازی به رفتن به جایی خارج از خانه نیست. حال شما می خواهید یک مطلبی را به همسایه خود بگویید باید ابتدا از خانه خارج شده و درب خانه وی را زده و پس از دیدن وی، مطلب مورد نظر را به وی منتقل کنید.
فرآیند مسیر یابی هم تقریبا به همین صورت است ولی نه به همین راحتی!!!!!
اگر شما بخواهید داخل بازه شبکه خود یا اصطلاحا در یک Subnet ارتباط برقرار کنید، نیازی به خارج شدن از شبکه و استفاده از روتر نیست. ولی اگر بخواهید با یک شبکه با رنج متفاوتی از IP و Subnet ارتباط برقرار کنید، نیاز مند یک
دستگاه واسط برای انجام عمل مسیریابی می باشید.
برای ارتباط با یک شبکه دیگر شما نیاز به داشتن روتر یا مسیریاب دارید. وظیفه این دستگاه انجام عمل مسیریابی و ارسال بسته اطلاعات از یک سمت شبکه یا یک گوش )Interface(خود به سمت دیگر شبکه یا گوش دیگر خود است.
پس از تنظیماتی که باید در مسیریاب صورت پذیرد شما باید بر روی کلاینت های خود در قسمت تنظیمات کارت شبکه IP کارت شبکه سمتی از روتر که طرف کلاینت است را به عنوان Default Gateway قرار دهید. در مقصد هم این کار باید صورت پذیرد.
عملیات مسیریابی به روش های مختلفی انجام می گردد. این روش ها بیشتر به دو قسمت Static و Dynamic دسته بندی می شوند. در روش ایستا شما باید به صورت دستی جداول مسیریابی را تنظیم نمایید و ساختار آن را به شکل مورد نظر خود پیکربندی نمایید(ساختار آن در دوره CCNA بحث می شود). این کار شاید زمانی که شما یک یا چند مسیریاب داشته باشید، راحت به نظر برسد. اما زمانیکه تعداد روتر ها در بین را بیشتر می شود استفاده از ساختار ایستا بسیار زمان بر بوده و در برخی
موارد با مشکل پیکربندی نادرست مواجه می شود.
در روش پویا یا Dynamic شما راهکار راحتی تری پیش رو دارید و با استفاده از پروتکل های مسیر یابی مختلف می توانید
به راحتی مسیریابی را با صرف وقت کمتر انجام دهید. نمونه ای از این پروتکل ها به ترتیب زیر است: RIP (Router Information Protocol )
(OSPF (Open Shortest Path First)
(EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol
(BGP (Boarder Gateway Protocol
در انجمن فیلمی به همراه صدا قرار داده شده است که در محیط برنامه Packet Tracer یک ساختار مسیر یابی توضیح داده می شود.
برنامه Packet Tracer به منظور شبیه سازی دستگاه های شرکت سیسکو طراحی شده است و محیط لابراتواری برای تست دستورات سیسکو و آموزش های آن است.
دیدگاهتان را بنویسید